czyli

Dobrze, dobry, dobra – co, gdzie, kiedy, żeby mówić dobrze.

I niby mamy zasady, ale coś się wszystkim miesza. Ciekawe, dlaczego?

Zacznijmy od tych prostych zasad.

Kiedy coś robisz, robisz to dobrze albo niedobrze. A kiedy o tym mówisz, używasz czasownika. W jednym zdaniu masz czasownik i przysłówek dobrze.

Mówię dobrze po polsku.

Gram dobrze na gitarze.

Dobrze pływam.

Kiedy mówisz o rzeczach, to po polsku mówisz o rzeczach w rodzaju męskim, żeńskim albo nijakim i używasz przymiotników: dobry, dobra, dobre. W jednym zdaniu masz rzeczownik i przymiotnik.

To jest dobry rower.

dobry samochód

dobry komputer

To jest dobra książka.

dobra kawa

dobra szkoła

To jest dobre wino.

dobre kino.

dobre spotkanie

Ale czasami naprawdę wszystko się miesza, bo ma zupełnie inne znaczenie.

Kiedy chcemy zgodzić się na propozycję albo potwierdzić, że rozumiemy lub przyjęliśmy coś do wiadomości, możemy po polsku powiedzieć „dobrze”. To wersja standardowa. W odmianie nieformalnej języka polskiego natomiast, możemy to samo wyrazić, mówiąc „dobra”. Są to wtedy synonimy – używane wprawdzie w różnych kontekstach (formalnych albo nieformalnych), ale synonimy.

dobrze = dobra = OK= 😊

– Czy możesz spotkać się jutro?

– 😊 / dobrze / dobra

– Idziemy do kina?

– 😊/ dobrze / dobra

– Będę czekać na ciebie przed szkołą.

– 😊/ dobrze / dobra

– Zostawiłam Ci dokumenty na biurku.

– 😊/ dobrze / dobra

Czasami zaś mówimy po polsku: „dobra, dobra”, co znaczy, że ironicznie chcemy wyrazić, że nie wierzymy w to, co ktoś mówi.

– Przez miesiąc nauczę się polskiego!

– Dobra, dobra….

– Przebiegnę w tym roku 10 maratonów!

– Dobra, dobra…

Dobry artykuł?

Wyjaśniłam dobrze temat?

Daj znać!