This website uses cookies so that we can provide you with the best user experience possible. Cookie information is stored in your browser and performs functions such as recognising you when you return to our website and helping our team to understand which sections of the website you find most interesting and useful.
NEUROCHIRURGIA – pacjent chodzi
21 April 2021Czas na strajk
21 April 2021NEUROCHIRURGIA – pacjent chodzi
21 April 2021Czas na strajk
21 April 2021
Audio 1
1 i 2 listopada to w Polsce specyficzny czas – jesienny i bardzo nostalgiczny.
Święto Wszystkich Świętych i Dzień Zaduszny.
Dzisiejsza forma tych Świąt zbudowana jest z elementów tradycji katolickiej oraz lokalnej, słowiańskiej. W czasach Średniowiecza, jesień – kiedy natura zaczyna spać – była momentem kontaktowania się ze zmarłymi, którzy wracali do domów. Dlatego ludzie dawali im jedzenie i zapalali światła, żeby nie było im zimno. Organizowali też zabawę i taniec z maskami.
Dzisiaj chodzimy na cmentarze, odwiedzamy groby bliskich nam ludzi, ozdabiamy je kwiatami i zniczami – czy inaczej mówiąc: lampkami. Spotykamy się z rodziną i przyjaciółmi, a na cmentarzach celebrowana jest liturgia katolicka.
Nie zmienił się jednak najważniejszy aspekt tych Świąt: pamięć o ludziach, których nie ma już z nami.
słowiański – taki, który pochodzi z części Europy, gdzie mieszkają Słowianie
Średniowiecze – epoka historyczna między Antykiem a Renesansem
zmarły – osoba, która nie żyje, która umarła
zapalać / zapalić – zacząć palić ogień, włączyć światło lub lampkę
zabawa – sytuacja, kiedy ludzie bawią się
taniec – sytuacja, kiedy tańczymy lub konkretny styl: tango, walc,
cmentarz – miejsce, gdzie są groby zmarłych
odwiedzać / odwiedzić – iść z wizytą
grób, pl. groby – małe pomniki, statuy dla zmarłych
ozdabiać / ozdobić – (u)dekorować
znicz – lampka na grób
Audio 2
Wszystkich Świętych i Zaduszki, które obchodzimy w Polsce 1 i 2 listopada to niezwykle nostalgiczny czas.
Cmentarze pełne są ludzi odwiedzających groby bliskich i dalszych zmarłych; ludzi spacerujących z rodzinami i modlących się w czasie nabożeństw. Groby toną w najbardziej jesiennych kwiatach – chryzantemach, a zapalone znicze tworzą wieczorem nieziemską atmosferę.
Dzisiejszy kształt tych Świąt łączy w sobie tradycję katolicką i pogańską, starosłowiańską. Z jednej strony na cmentarzach bierzemy udział w nabożeństwach w intencji zmarłych. Z drugiej zaś – zapalamy znicze. W Średniowieczu, późną jesienią, kiedy – według wierzeń – zmarli wracali do domów – ich bliscy przygotowywali dla nich jedzenie i zapalali ogień, żeby dusze zmarłych mogły się ogrzać. Ludzie spotykali się przy grobach, jedli, pili, bawili się, tańczyli z maskami na twarzach.
Dzisiaj nadal najważniejsze są spotkania – z rodziną i przyjaciółmi oraz pamięć o tych, którzy odeszli.
obchodzić – celebrować, świętować
modlący się – osoba, która modli się do Boga
nabożeństwo – liturgia, forma modlitwy w kościele
tonąć – być zakrytym wodą i nie móc oddychać; tu: być pełnym, pokrytym czymś;
kształt – forma
pogański – niekatolicki; np. słowiański; ludowy
brać / wziąć udział – partycypować
wierzenie – to, w co wierzą ludzie
dusza – niematerialna, religijna część człowieka
ogrzewać się / ogrzać się – ocieplić, kiedy jest zimno