1 i 2 listopada to w Polsce specyficzny czas – jesienny i bardzo nostalgiczny.Święto Wszystkich Świętych i Dzień Zaduszny.Dzisiejsza forma tych Świąt zbudowana jest z elementów tradycji katolickiej oraz lokalnej, słowiańskiej. W czasach Średniowiecza, jesień – kiedy natura zaczyna spać – była momentem kontaktowania się ze zmarłymi, którzy wracali do domów. Dlatego ludzie dawali im jedzenie i zapalali światła, żeby nie było im zimno. Organizowali też zabawę i taniec z maskami.Dzisiaj chodzimy na cmentarze, odwiedzamy groby bliskich nam ludzi, ozdabiamy je kwiatami i zniczami – czy inaczej mówiąc: lampkami. Spotykamy się z rodziną i przyjaciółmi, a na cmentarzach celebrowana jest liturgia katolicka.Nie zmienił się jednak najważniejszy aspekt tych Świąt: pamięć o ludziach, których nie ma już z nami.
słowiański – taki, który pochodzi z części Europy, gdzie mieszkają Słowianie
Średniowiecze – epoka historyczna między Antykiem a Renesansem
zmarły – osoba, która nie żyje, która umarła
zapalać / zapalić – zacząć palić ogień, włączyć światło lub lampkę
zabawa – sytuacja, kiedy ludzie bawią się
taniec – sytuacja, kiedy tańczymy lub konkretny styl: tango, walc,
cmentarz – miejsce, gdzie są groby zmarłych
odwiedzać / odwiedzić – iść z wizytą
grób, pl. groby – małe pomniki, statuy dla zmarłych
ozdabiać / ozdobić – (u)dekorować
znicz – lampka na grób
Wszystkich Świętych i Zaduszki, które obchodzimy w Polsce 1 i 2 listopada to niezwykle nostalgiczny czas.
Cmentarze pełne są ludzi odwiedzających groby bliskich i dalszych zmarłych; ludzi spacerujących z rodzinami i modlących się w czasie nabożeństw. Groby toną w najbardziej jesiennych kwiatach – chryzantemach, a zapalone znicze tworzą wieczorem nieziemską atmosferę.
Dzisiejszy kształt tych Świąt łączy w sobie tradycję katolicką i pogańską, starosłowiańską. Z jednej strony na cmentarzach bierzemy udział w nabożeństwach w intencji zmarłych. Z drugiej zaś – zapalamy znicze. W Średniowieczu, późną jesienią, kiedy – według wierzeń – zmarli wracali do domów – ich bliscy przygotowywali dla nich jedzenie i zapalali ogień, żeby dusze zmarłych mogły się ogrzać. Ludzie spotykali się przy grobach, jedli, pili, bawili się, tańczyli z maskami na twarzach.
Dzisiaj nadal najważniejsze są spotkania – z rodziną i przyjaciółmi oraz pamięć o tych, którzy odeszli.
obchodzić – celebrować, świętować
modlący się – osoba, która modli się do Boga
nabożeństwo – liturgia, forma modlitwy w kościele
tonąć – być zakrytym wodą i nie móc oddychać; tu: być pełnym, pokrytym czymś;
kształt – forma
pogański – niekatolicki; np. słowiański; ludowy
brać / wziąć udział – partycypować
wierzenie – to, w co wierzą ludzie
dusza – niematerialna, religijna część człowieka
ogrzewać się / ogrzać się – ocieplić, kiedy jest zimno