Lecha Wałęsy  – elektryka, lidera Solidarności i Prezydenta Polski w latach 1990-1995 – nikomu na całym świecie nie trzeba przedstawiać.

Urodził się 29 września 1943 w Popowie.

W latach 60. i 70. był pracownikiem Stoczni Gdańskiej im. Lenina. Pracował jako elektryk.

W 1970 był członkiem Komitetu Strajkowego. W 1976 roku stracił pracę za publiczne krytykowanie kierownictwa Stoczni i rozpoczął pracę w Zakładach ZREMB. W czerwcu 1978 roku zaczął działać w Wolnych Związkach Zawodowych Wybrzeża.

W sierpniu 1980 roku został jednym z organizatorów i liderów strajku w Stoczni Gdańskiej. Pracownicy Stoczni z sukcesem wynegocjowali poprawę warunków pracy oraz powrót do pracy zwolnionych kolegów i skończyli strajk. Chwilę później jednak, na prośbę strajkujących w innych miejscach, wrócili do stoczni –  tym razem z postulatami politycznymi spisanymi w 21 punktach na drewnianych tablicach i okupacyjnym strajkiem solidarnościowym. Lech Wałęsa stał na czele tego Komitetu strajkowego jako reprezentant strajkujących pracowników z całej Polski. 31 sierpnia 1980 roku Komitet podpisał porozumienie, a jesienią Solidarność została oficjalnie zarejestrowana jako niezależny związek zawodowy. W kwietniu 1981 roku Wałęsa został formalnie wybrany przewodniczącym Solidarności oraz Krajowej Komisji, która nadal prowadziła negocjacje z rządem. Do końca 1981 trwał Karnawał Solidarności. W grudniu 1981roku, po wprowadzeniu stanu wojennego, Lech Wałęsa i inni działacze opozycji zostali internowani.

Jako lider podziemnej Solidarności Wałęsa został Człowiekiem Roku 1981 według magazynu Time. W 1983 roku otrzymał Pokojową Nagrodę Nobla. Odebrała ją jego żona Danuta Wałęsa z synem 10 grudnia 1983 roku w Oslo. Samemu Wałęsie nie udało się dostać paszportu – był pod stałą kontrolą milicji.

W 1988 roku po raz kolejny współorganizował strajk w Stoczni Gdańskiej, którego konsekwencją były rozmowy Okrągłego Stołu. Okrągły Stół zaczął się 6 lutego 1989 roku, a skończył 5 kwietnia. Jego wynikiem były, mi.in. zmiana Konstytucji PRL i wybory parlamentarne w czerwcu 1989 roku.

W wyborach w 1989 roku Komitet Obywatelski Solidarności zdobył 99 ze 100 mandatów w Senacie i wszystkie z 35% miejsc z wolnego wyboru w Sejmie. W sierpniu 1989 w Sejmie utworzono koalicję, a potem pierwszy powojenny niekomunistyczny rząd z Tadeuszem Mazowieckim jako premierem.

Lech Wałęsa był Prezydentem RP od 22 grudnia 1990 do 22 grudnia 1995.

W roku 1995 przegrał w drugiej turze wybory prezydenckie z Aleksandrem Kwaśniewskim.